Dit artikel is geschreven en gepubliceerd in Rond Zes en de Gids, de kerkbladen van de ondersteunde gemeenten van Wim en Nienke. Wim sprak met Henrieke van het TFC over de trip naar Ceuta.

Vluchtelingen op doorreis

Wees een stad op een berg, een lamp op een standaard, zout dat zijn smaak niet heeft verloren, zegt Jezus in de Bergrede (Mattheüs 5). Dat is wat de internationale kerk in Ceuta doet door het helpen van vluchtelingen tijdens hun doorreis naar Europa.

Ceuta is een kleine Spaanse enclave in het noorden van Marokko. Een plek waar de christelijke kerk het Evangelie vrij kan delen met iedereen die langs komt. En er komen veel mensen langs: maandelijks arriveren 1000 vluchtelingen uit Afrika die via Ceuta voet proberen te krijgen op Europese bodem. Allemaal zijn ze op doorreis. Voor deze mensen is de kerk een keuken gestart waar zij een maaltijd krijgen. Reach Beyond helpt deze gemeente bij dit project en stuurt groepen en werkers om te helpen. Wim en Nienke begeleiden en trainen deze groepen en werkers.

Wim: “In Ceuta bieden we de vluchteling hulp en hoop . Hoop voor de toekomst: misschien wordt hen in Europa asiel verleend. En verder dan dat: niet alleen hoop in overheden, maar ook in God die om hen geeft.”

Met je handen eten als geestelijke gave

“Onze partner zet iedere middag een grote kan zoete thee en gaat dan op een strategische plek aan het strand staan waar alle vluchtelingen langs komen”, vertelt Wim. “Wil jij een kop thee?’ roept hij dan naar de jongeren. En dan komen ze, en gaat hij met hen in gesprek over geloof. ‘Je bent nu in Europa: maak keuzes voor jezelf, ook wat je geloof betreft.”

Wim lacht: “Roepen op straat is niet helemaal mijn ding. Maar toen hoorde ik van een groepje jongens dat altijd buiten eet omdat ze met hun handen willen eten. En dat kan ik ook! Ik weet niet of met je handen eten een geestelijke gave is, maar het bracht me wel op een mooie manier met hen in contact.”

Zes meter hoog hek

“Een van de opvallendste verhalen was van de jongen die al twee jaar onderweg was uit Sudan,” vertelt Wim. Op de foto staat deze jongen rechts van het midden (met het gestreepte shirt). “Hij was 16 jaar toen hij vertrok, eerst naar Tunesië, daarna teruggestuurd naar Liberia, via Niger en Algarije uiteindelijk in Marokko aangekomen. Daar probeerde hij het zes meter hoge hek bij Ceuta over te klimmen, maar werd hij tegengehouden door de Marokkaanse politie, die hem honderden kilometers terugbracht naar Algarije. En toch was hij er nu: hij had gehaald. Hij gaf niet op, want hij wist dat in Ceuta hoop voor hem was om in Europa aan te komen!”

Discipelschapstraining

Het doel van het project van Reach Beyond is de kerk te helpen de vluchtelingenopvang goed op te zetten en te financieren. Samen nadenken over hoe wij getuige kunnen zijn van Jezus Christus. Op dit moment gebeurt dat door het aanbieden van een maaltijd, het delen van het Evangelie en de uitnodiging. Wim: “Wie terug wil komen, komt terug. Dan gaan we dieper in gesprek en kunnen we meer over Isa (Jezus) vertellen.”

In het najaar beginnen we met het uitzenden van groepen naar Ceuta, speciaal voor de kortdurende projecten, bijvoorbeeld om te helpen met de bouw van een keuken en eetgedeelte. “Zo’n periode is zegenrijk voor de bezoekers, in de morgen aan het bouwen en ‘s middags naar het strand voor evangelisatie. Het is geloof in actie, een vorm van discipelschapstraining,” vertelt Wim, “maar zeker ook een zegen voor de vluchtelingen die via hen met het Evangelie in aanraking  komen.”

Training nieuwe zendingswerkers

Zendingswerkers die voor langere tijd worden uitgezonden, zullen een deel van hun training ontvangen in Ceuta. Daarmee sluit het werk in Ceuta aan bij de opdracht van Wim en Nienke voor het trainen en toerusten van zendingswerkers. Wim: “Wij trainen hen tijdens een periode waarin ze meedraaien in de evangelisatiepost. Zeker voor degenen die geroepen zijn om moslims te bereiken is  Ceuta een goede eerste standplaats, hier kun je vrij het Evangelie delen. Een lichtpunt zijn in Afrika!”

———————————